Cóż za zaskakujące zwycięstwo: duży i, pomimo wielu środków zmniejszających masę, wciąż ciężki Mercedes-Benz SSKL (W 06 RS) z Rudolfem Caracciolą za kierownicą nie uchodził przed piątą edycją Mille Miglia (12i 13 kwietnia 1931 r.) za faworyta.
- Pierwszy nie-Włoch, który wygrał wyczerpujący wyścig drogowy we Włoszech
- Ważny sportowy sukces Mercedesa w trudnych gospodarczo czasach
- Zaplanowany restart: od 16 do 19 czerwca 2021 r. odbędzie się impreza 1000 Miglia
A jednak samochód ze Stuttgartu pokonał 1635-kilometrową trasę z Brescii do Rzymu i z powrotem szybciej niż wszyscy lokalni bohaterowie: Caracciola i jego pilot Wilhelm Sebastian minęli linię mety po 16 godzinach, 10 minutach i 10 sekundach. Ich średnia prędkość wynosiła więc 101,6 km/h – co samo w sobie stanowiło sensację. Żaden kierowca przed nimi nie osiągnął wyniku przekraczającego 100 km/h. Co więcej, Caracciola był pierwszym nie-Włochem, który zatriumfował w Mille Miglia.
Oryginalny wyścig Mille Miglia był organizowany w latach 1927-1957. Od 1977 roku przybrał formę wyścigu pojazdów historycznych, a dziś – już jako 1000 Miglia – jest jednym z najpopularniejszych wyścigów klasycznych samochodów na świecie. W tym roku 1000 Miglia odbędzie się w dniach 16-19 czerwca 2021 roku.
W 1931 r. na listę startową Mille Miglia zapisało się 151 zespołów. Trasa wyścigu prowadziła z Brescii przez Parmę do Bolonii, stamtąd przez Apeniny do Florencji, a następnie ze Sieny do Rzymu. Droga powrotna wiodła przez Perugię i Maceratę w kierunku Morza Adriatyckiego, a następnie przez Rimini, Bolonię i Weronę z powrotem do Brescii. Startując na „swojej ziemi”, włoskie zespoły miały przewagę pod względem znajomości tras, a także zaopatrzenia. „Trasa była dosłownie »najeżona« stoiskami z częściami zamiennymi” – wspominał później Rudolf Caracciola. „Tymczasem my musieliśmy oszczędzać (samochody)”. Dyrektor ds. wyścigów Alfred Neubauer w ramach wsparcia Caraccioli i Sebastiana – zgłoszonych jako prywatny zespół – był w stanie zorganizować wzdłuż trasy jedynie cztery takie stoiska.
Tajniki Muzeum Mercedes-Benz – samochodowe pedały
Oficjalnie wyścigowy samochód Mercedesa nosił nazwę „SSK Model 1931”. Oznaczenie SSKL („Super-Sport-Kurz-Leicht” – super, sportowy, krótki, lekki) wprowadzono kilka miesięcy później, kiedy pojazd stał się czwartym i ostatnim modelem z legendarnej serii S, zbudowanym w zaledwie czterech egzemplarzach. Dzięki ogromnym wysiłkom ekipy pod nadzorem dyrektora ds. rozwoju dra Hansa Nibela udało się utrzymać konkurencyjność samochodu, choć jego konstrukcja nie należała do najnowocześniejszych. Zastosowanie cieńszej ramy i dodanie wielu wywierconych otworów pozwoliło obniżyć masę własną pojazdu o 125 kg, do 1352 kg. Gruntownie przerobiono również sześciocylindrowy silnik o pojemności 7069 cm3. Z aktywną sprężarką Roots generował on moc 221 kW (300 KM). Prędkość maksymalna samochodu wynosiła 235 km/h.
Caracciola i Sebastian wyjechali na tor 12 kwietnia 1931 r. o 15:12. Drogi były wąskie i krzyżowały się z górskimi przełęczami, więc dopiero pod koniec wyścigu Caracciola mógł przez wiele kilometrów jechać „na pełnym gazie”. Manewrowanie ciężkim Mercedesem nie było dla niewysokiego kierowcy łatwym zadaniem. Sam przyznał: „Przez 16 godzin siedziałem za kierownicą, przez 16 godzin »grzaliśmy« wzdłuż i wszerz Włoch, nocą rozglądaliśmy się za drogą w świetle reflektorów, a później oślepiało nas poranne słońce… przez 16 godzin nie miałem pojęcia, jaka jest nasza pozycja w olbrzymiej stawce kilkuset samochodów”. Tak kierowca skomentował moment powrotu do Brescii: „Na mecie Alfred Neubauer kompletnie zwariował, tańczył. Na początku nie zdawałem sobie sprawy, co się stało, ale powoli docierało do mnie: tak, wygrałem Mille Miglia”. Za nim do mety dotarło 31 włoskich maszyn, a 32. był Graham-Paige.
Rok 1931 nie był łatwy. Krach na nowojorskiej giełdzie w październiku 1929 r. miał dramatyczne konsekwencje dla światowej gospodarki – w tym dla przemysłu motoryzacyjnego. W Niemczech produkcja samochodów spadła ze 139 869 pojazdów w 1929 r. do 88 435 sztuk w 1930 i 64 377 sztuk w 1931. Obroty ówczesnego koncernu Daimler-Benz AG spadły o ok. połowę, do 68,8 mln RM (marek rzeszowych). Zarząd podjął odpowiednie działania: ze względu na sytuację ekonomiczną w 1930 r. wstrzymał prace nad nowym „modelem samochodu wyścigowego 1931”. Mimo zwycięstwa w 1930 r. w mistrzostwach Europy w wyścigach górskich Rudolf Caracciola, kierowca fabryczny, został zwolniony. Jednak dyrektorowi wyścigu Alfredowi Neubauerowi udało się uzgodnić z nim ograniczone wsparcie fabryczne i zapewnić egzemplarz SSKL. W zamian Caracciola zobowiązał się „w sezonie 1931 startować w wyścigach i imprezach sportowych wyłącznie dla Daimler-Benz”. Program wyścigów z 1931 r. okazał się skromniejszy niż planowano, ale mimo to doprowadził do 11 zwycięstw przy 11 startach, a zespół obronił tytuł „mistrza Europy w wyścigach górskich”.
Rudolf Caracciola, fabryczny kierowca Mercedesa, w latach 30. ubiegłego stulecia był gwiazdą pierwszej ery Srebrnych Strzał. W 1935, 1937 i 1938 r. wywalczył tytuł mistrza Grand Prix Europy, który pod względem sportowego prestiżu jest porównywalny z mistrzostwem świata Formuły 1, zainicjowanym w 1950 roku. Wspólnie z Mercedes-Benz trzykrotnie zdobył też europejski tytuł mistrza wyścigów górskich. Rudolf Caracciola urodził się 30 stycznia 1901 r. w Remagen i zmarł 28 września 1959 r., w wieku zaledwie 58 lat.
W 1955 r. Stirling Moss i Denis Jenkinson ustanowili wieczny rekord Mille Miglia. Startując Mercedesem 300 SLR (W 196 S), pokonali trasę słynnego drogowego wyścigu w ciągu 10 godzin, 7 minut i 48 sekund. Ich średnia prędkość – 157,65 km/h – nigdy nie została pobita. Oryginalny Mille Miglia został po raz ostatni zorganizowany jako wyścig drogowy w 1957 r. Późniejsze edycje odwołano z powodu kilku poważnych wypadków. 20 lat później impreza odbyła się ponownie i od tamtej pory cieszy się dużą popularnością zarówno wśród uczestników, jaki publiczności. W wydarzeniu mogą wziąć udział wszystkie samochody, których modele startowały w oryginalnym Mille Miglia w latach 1927-1957. W dzisiejszych imprezach Miglia 1000 zazwyczaj bierze udział ponad 400 klasycznych pojazdów, a ich zmagania wzdłuż trasy śledzą tysiące widzów. Jako Globalny Partner Motoryzacyjny Mercedes-Benz regularnie wspiera to wydarzenie, dostarczając na miejsce swoje słynne klasyczne samochody i znanych kierowców wyścigowych.
Źródło: Mercedes-Benz
