W tym roku Opel Vivaro obchodzi 20. urodziny! Od czasu światowej premiery na brukselskich targach lekkich pojazdów użytkowych w 2001 r. model ten stał się kluczowym elementem strategii niemieckiego producenta w segmencie lekkich pojazdów użytkowych. Vivaro pierwszej generacji jest również poprzednikiem aktualnego Vana Roku — bezemisyjnego, w pełni elektrycznego Opla Vivaro‑e.
Wyprodukowano już ponad milion egzemplarzy Vivaro, co stanowi najlepszy dowód rynkowego sukcesu tego samochodu oraz jego popularności wśród klientów, a także znaczenia segmentu lekkich pojazdów użytkowych dla Opla. Nowa, już trzecia generacja, trafiła do sprzedaży pod koniec marca 2019 r., a w ofercie znalazły się nie tylko wersje z silnikiem wysokoprężnym, lecz także w pełni elektryczny Vivaro‑e — urzeczywistnienie idei zaprezentowanej w 2010 r. jako Vivaro‑e Concept.
Vivaro to owoc wspólnego przedsięwzięcia firm Opel i Renault. W grudniu 1996 r. przedsiębiorstwa znane z zaawansowanych rozwiązań technicznych i przywiązania do wysokich standardów jakości rozpoczęły wspólne prace w segmencie lekkich pojazdów użytkowych.
Dzięki tej współpracy Opel mógł szybko zaoferować klientom poszukiwane na rynku pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Opel Arena — bezpośredni poprzednik Vivaro — trafił do sprzedaży już 12 miesięcy później, a w styczniu 1999 r. dostępny był także Movano.
W rozwój i produkcję Vivaro Opel i Renault zainwestowały łącznie 700 milionów euro. Opracowanie całkowicie nowego modelu trwało zaledwie 35 miesięcy, a obie strony były w równym stopniu odpowiedzialne za efekt prac. Firma Renault skupiła się na konstrukcji i zespołach napędowych, a Opel był odpowiedzialny za produkcję. W zakładach IBC Vehicles w angielskim Luton ruszyła linia produkcyjna Vivaro oraz bliźniaczego Renault Trafic.
Innowacyjność: Vivaro to doskonały przykład połączenia atrakcyjnej sylwetki i funkcjonalności
Cechą wyróżniającą nowy model wśród dostępnych na rynku lekkich pojazdów użytkowych była innowacyjna stylistyka — atrakcyjne linie nadwozia szły w parze z funkcjonalnością podnoszącą walory użytkowe oraz wysoką efektywnością. „Pracując nad projektem Vivaro, stylistyce poświęciliśmy tyle samo uwagi, co w przypadku samochodów osobowych” — podkreślał Hans Seer, pełniący wówczas funkcję głównego projektanta. Najbardziej efektownym elementem sylwetki o futurystycznych kształtach był dach „jumbo”. Charakterystycznie wyprofilowana kabina zapewniała kierowcy i pasażerom mnóstwo miejsca nad głową, a zarazem znacznie ułatwiała wsiadanie i wysiadanie — co jest szczególnie istotne w przypadku pojazdów z tego segmentu, często wykorzystywanych jako furgony dostawcze.
Vivaro z napędem na przednie koła, wprowadzony na rynek na początku 2001 r., mógł być napędzany jednym z dwóch oszczędnych silników wysokoprężnych 1.9 z układem common rail (o mocy 59 kW/80 KM lub 74 kW/100 KM) lub dynamicznym 16‑zaworowym silnikiem benzynowym o pojemności 2 litrów (88 kW/120 KM). Oferta silników została wkrótce uzupełniona o wysokoprężną 2,5-litrową jednostkę z układem common rail o mocy 98 kW (133 KM). Z wyjątkiem podstawowego diesla (dostępnego ze skrzynią pięciobiegową) wszystkie jednostki napędowe były łączone z sześciobiegową ręczną przekładnią z dźwignią zmiany biegów umieszczoną w konsoli środkowej. Takie rozwiązanie poprawiało ergonomię i zapewniało optymalne wykorzystanie przestrzeni.
Poza silnikami i stylistyką atutami Vivaro były komfort i właściwości jezdne porównywalne z samochodami osobowymi. Atrybuty te doceniło jury przyznające tytuł Międzynarodowego Vana Roku (IVOTY) — Vivaro i jego siostrzany model Renault Trafic zostały wyróżnione tą prestiżową nagrodą w 2002 r.
Opel Vivaro był oferowany w ponad 20 wariantach o dopuszczalnej masie całkowitej 2,7 lub 2,9 tony. Klienci mieli do wyboru dwa rozstawy osi (3098 lub 3498 mm) oraz trzy rodzaje nadwozia (furgon, kombi lub platforma). Każda wersja zapewniała użytkownikom mnóstwo przestrzeni. Van i kombi z krótkim rozstawem osi oferowały przestrzeń ładunkową o kubaturze 5 m3. W wersji dłuższej, z przedziałem towarowym o pojemności niemal 6 m3, mogły się zmieścić nawet trzy europalety.
Ponieważ zawodowi kierowcy spędzają większość czasu w samochodzie, projektanci wnętrza Vivaro szczególnie zadbali o komfort i ergonomię kabiny. We wnętrzu pojazdu próżno było szukać nieosłoniętej blachy — wszystkie powierzchnie zostały pokryte wytrzymałymi, łatwymi do utrzymania w czystości materiałami. Dzięki wbudowanej nawigacji, telefonowi i zmieniarce płyt nowoczesne systemy multimedialne, przejęte z samochodów osobowych Opla, wyznaczyły nowe standardy w segmencie pojazdów użytkowych.
Wzór bezpieczeństwa: przednie i boczne poduszki powietrzne, trzypunktowe pasy bezpieczeństwa dla kierowcy i wszystkich pasażerów
Vivaro, jak wszystkie pojazdy marki Opel, oferował wzorcowe rozwiązania w dziedzinie bezpieczeństwa. Wszystkie wersje modelu były standardowo wyposażone w poduszkę powietrzą dla kierowcy i trzypunktowe pasy bezpieczeństwa dla wszystkich osób w pojeździe; czołowa poduszka powietrzna dla pasażera oraz poduszki boczne były dostępne jako opcja. Dzięki kolumnom McPhersona z przodu oraz, zgodnie z najlepszymi tradycjami Opla, belce skrętnej i drążkowi Panharda z tyłu Vivaro zapewniał komfort jazdy i wysoki poziom bezpieczeństwa, który był również zasługą hamulców tarczowych na wszystkich czterech kołach (z przodu tarcze wentylowane) oraz sterowanego elektronicznie, czterokanałowego układu ABS i korektora rozkładu siły hamowania.
Kolejną dziedziną, w której Opel Vivaro miał wyraźną przewagę nad konkurentami, była łatwość serwisowania. Przegląd był wymagany dopiero po 30 000 km lub dwóch latach, natomiast płyn hamulcowy należało wymieniać co 120 000 km. Dodatkową ochronę zapewniała standardowa trzyletnia gwarancja mobilności oraz dwunastoletnia gwarancja braku korozji perforacyjnej nadwozia. Dzięki konstrukcji ułatwiającej serwisowanie i naprawę właściciele Vivaro mogli również liczyć na najniższe w tej klasie pojazdów stawki ubezpieczeniowe.
Opel miał w związku z tym modelem kolejne, jeszcze ambitniejsze plany i na wystawie lekkich pojazdów użytkowych w ramach targów IAA w 2010 r. przedstawił ideę, która po upływie dekady została urzeczywistniona w postaci Vivaro‑e. Zaprezentowany światu Vivaro‑e Concept był prototypowym furgonem z napędem elektrycznym o zasięgu wydłużonym do ponad 400 kilometrów. W projekcie przewidziano przestrzeń ładunkową o pojemności 5 m3, ładowność 750 kg i zastosowanie silnika elektrycznego o mocy 111 kW. Studyjny model był propozycją przyjaznej dla środowiska elektrycznej mobilności w segmencie lekkich pojazdów użytkowych.
Nowy Opel Crossland bliżej Mokki, dostępny już od 74,4 tys. zł
Do 2014 r. z linii montażowych zjechało 600 000 egzemplarzy Vivaro. W tym samym roku zadebiutowała druga generacja modelu z zaawansowanym silnikiem wysokoprężnym, jeszcze bardziej funkcjonalna i nawiązująca stylistycznie do produkowanych wówczas samochodów osobowych marki Opel. W ofercie dostępne były dwie wysokości dachu oraz dwie długości nadwozia w różnych wariantach (furgon, kombi, kabina załogowa oraz bus) i konfiguracjach.
Pod maskę Vivaro B trafiły dwa całkowicie nowe turbodiesle 1.6 CDTI oraz najnowocześniejszy 1.6 CDTI BiTurbo z sekwencyjnym turbodoładowaniem i dwustopniowym intercoolerem. Ta zaawansowana technologicznie jednostka napędowa łączyła doskonałe osiągi z umiarkowanym apetytem. Zużycie paliwa w samochodach z nowymi silnikami było niższe o ponad litr w cyklu mieszanym.
„Durchquerung”: himalaista Reinhold Messner ocenia wnętrze Vivaro
Reklamy Opla słyną z oryginalnych pomysłów, a kampania dotycząca drugiej generacji Vivaro, rozpoczęta we wrześniu 2014 r., nie była pod tym względem wyjątkiem. Aby podkreślić wyjątkową przestronność nowego modelu, marka ze znakiem „blitz” wysłała Reinholda Messnera, himalaistę, podróżnika i ikonę sportów ekstremalnych, na „Durchquerung des Vivaro” — wyprawę do wnętrza Vivaro. W filmie przedstawiono przygotowania Messnera, wieloletniego partnera Opla, który wraz z szerpą planuje ekspedycję. „Za jakieś trzy miesiące powinniśmy wyjść z drugiej strony” — rzucił ze świetnie udawaną powagą Messner, po czym zniknął w czeluściach przedziału ładunkowego. Nieprzypadkowo film reklamowy oraz kampania, której był częścią, miał premierę w dniu 70. urodzin Messnera.
Opel wyprodukował około miliona egzemplarzy Vivaro A i B. Trzecia generacja, wytwarzana od 2019 r., oferuje wiele zaawansowanych technologii, takich jak układ kontroli trakcji IntelliGrip, kamera cofania obejmująca kąt 180 stopni oraz system multimedialny.
W trzeciej generacji zrealizowano koncepcję e‑mobilności przedstawioną w projekcie z 2010 r. Akumulatorowy Vivaro-e umożliwia użytkującym go firmom korzystanie z dobrodziejstw bezemisyjnej mobilności. Dostępne są dwie pojemności akumulatora litowo-jonowego (w zależności od potrzeb): 75 kWh z maksymalnym zasięgiem 330 km lub 50 kWh z maksymalnym zasięgiem 230 km w cyklu WLTP.
Na koniec warto wspomnieć, że Vivaro‑e — podobnie jak jego poprzednik w 2002 r. — zdobył tytuł Międzynarodowego Vana Roku. O tym, że nowy w pełni elektryczny lekki pojazd użytkowy Opla zasługuje na nagrodę za rok 2021, zdecydowało jury IVOTY złożone z 24 dziennikarzy oraz wydawców niezależnych czasopism.
Źródło: Opel
