Amerykańska armia 11 kwietnia 1945 roku, a więc 75 lat temu, wyzwoliła fabrykę i miasto, które wówczas nosiło nazwę Stadt des KdF-Wagens bei Fallersleben. Wolność otrzymało 7 700 przymusowych robotników różnych narodowości. Kilka dni później doprowadzono do odpowiedniego stanu, wcześniej przygotowanych dla Wermachtu 50 egz. samochodów Typ 82. Do zakończenia II wojny światowej Volkswagen wyprodukował 66 285 samochodów.
Około 20 000 kobiet i mężczyzn podczas niemieckiej dyktatury wykonywało w różnych okresach przymusowa pracę w fabryce Volkswagena. Pięć tysięcy stanowili przestępcy wojenni, a w 1944 roku 2/3 tam zatrudnionych wykonywało pracę wbrew własnej woli.
W dniu oswobodzenia w fabryce Volkswagena pracowało 9 100 kobiet i mężczyzn, z czego ponad 7 700 stanowili robotnicy przymusowi z wielu krajów. Największą grupę stanowili Ukraińcy oraz osoby pochodzące ze Związku Radzieckiego. Amerykanie szybko zorganizowali miejsce do ich repatriacji. Już w kwietniu 1945 r. wyjechały pierwsze pociągi, a na otwartych wagonach do swojej ojczyzny powracali przymusowi robotnicy. Po powrocie często czekały ich kolejne prześladowania, gdyż uważano ich za nieprzyjaciół, dezerterów lub niemieckich kolaborantów.
Już w maju 1945 r. dowódcy 9. Armii amerykańskiej ogłosili rozpoczęcie montażu samochodu nazwanego roboczo Volkswagen Jeep, którym w rzeczywistości był Kübelwagen lub Kaďour Typ 82. Na szefa produkcji powołali Rudolfa Brörmanna, który wcześniej pracował w tej fabryce jako szef kontroli. Przy pracach zatrudnionych zostało 200 dotychczasowych robotników. Ostatecznie z odzyskanych części udało się zmontować 133 pojazdy (Kübelwagen Typ 82), które przeznaczone były na potrzeby armii amerykańskiej. Kolejnym etapem było przekształcenie znacznie zniszczonej fabryki z produkcji militarnej na cywilną.
Amerykanie na początku czerwca 1945 roku opuścili region, który stał się częścią brytyjskiej strefy okupacyjnej. Jednak wcześniej założyli magistrat i ustanowili pierwsze prawa demokratycznej struktury. Na pierwszym posiedzeniu rady miejskiej 25 maja 1945 roku uznano, że nazwa miasta zostanie zmieniona na Wolfsburg. Pierwsza wzmianka o zamku Wolfsburg pochodzi z 1302 roku i była siedzibą szlacheckiego rodu von Bartensleben. Od tego czasu Stadt des KdF Wagens – Wolfsburg stał się Wolfsburgiem.
Fabryka i to co po niej pozostało miały być pierwotnie przeniesione na Wyspy Brytyjskie, ale żaden z tamtejszych producentów nie wyraził takim rozwiązaniem zainteresowania. Ponowne uruchomienie fabryki stało się zasługą majora armii brytyjskiej Ivana Hirsta, który sprawował kontrolę nad przejętym od Amerykanów obiektem. Pierwszym do rozwiązania problemem okazała się niewybuch, który znajdował się w hali fabrycznej i stanowił zagrożenie. Jednocześnie 22 sierpnia 1945 r. przyjęto brytyjskie zamówienie na wyprodukowanie 20 000 Garbusów.
Ostatecznie powojenną produkcję seryjną w Wolfsburgu Volkswagen zainaugurowano 27 grudnia 1945 roku. Natomiast 30 marca 1946 roku produkcja osiągnęła 1000 egz. miesięcznie.
Przedsiębiorstwo Volkswagenwerk GmbH 29 lipca 1948 roku zostało przeniesione z Berlina do Wolfsburga.
Źródło: Volkswagen
